انواع مدادرنگی ها:
مدادرنگی ها از دو قسمت مغز و چوب تشکیل شدن که مغز مدادرنگی ها از ترکیب رنگدانه، چسب، کائولین (نوعی خاک رس) و موم به وجود میاد. کارخانه های تولید کننده مدادرنگی این مواد رو با درصد ترکیب متفاوت و فرمول های مختلفی با توجه به کاربردشون تولید میکنند که شامل چهار گروه مدادرنگی های پایه مومی، مدادرنگی های پایه روغنی، مدادرنگی های پاستلی و مدادرنگی های محلول در آب میشن.
وقتی میخواین مدادرنگی موردنظرتون رو انتخاب کنید با دو مدل artist (حرفه ای) و student (مبتدی) که روی چوب مدادرنگی یا بسته اونها نوشته شده روبرو میشین. بهتره بدونین که مدادرنگی های آرتیست برای افراد حرفه ای و نقاشی های پروفشنال و با جزییات زیاد ساخته شدن. این مدادرنگی ها رنگدانه های بیشتری دارن و به همین دلیل خطوط عمیق تر و پر رنگ تری ایجاد میکنند. رنگ آمیزی با اونها نرم تر و روان تر هست و ترکیب کردن رنگها در اونها راحت تره. مدادرنگی های آرتیست طیف گسترده تری نسبت به مدادرنگی های دانش آموزی دارند.
مدادرنگی های دانش آموزی برای افراد مبتدی تا متوسط کاربرد دارن و گزینه ی مناسبی برای استفاده بچه ها و افرادی که تازه میخوان نقاشی رو شروع کنن هست.
مدادرنگی پایه موم:
مدادرنگی های مومی از ترکیب مقدار مناسبی موم و رنگدانه به وجود میان که بخاطر وجود موم در رنگدانه ها، یکنواختی خوبی موقع رنگ آمیزی دارند و به راحتی رنگدانه هاشون روی سطح پخش میشه. این مدادرنگی ها یکی از پرطرفدارترین و پرکاربردترین مدادرنگی ها هستند و اکثر مدادرنگی هایی که شما در فروشگاه ها میبینید از نوع مومی هستند. شکستن نوک این مدادرنگی ها زیاده و اگر بخواین از روی کاغذ پاک شون کنید رد کمی از خودشون به جا میذارن. این مدادرنگی ها بعد از رنگ آمیزی اثر نرم و خامه ای از خودشون به جا میذارن. از نظر کیفیت هم بسیار خوب هستند و دوام بالایی دارند.
فقط باید دقت کنید که رنگ های تیره مدادرنگی های مومی بعد از مدتی ممکنه کمی اکسید بشن و و تیرگی هایی که با این مدادرنگی ایجاد شده به مرور زمان کم رنگ میشه.
مدادرنگی پایه روغن:
مدادرنگی های روغنی هم مثل مدادرنگی های مومی بسیار پرکابرد و پر طرفدار هستند و از ترکیب روغن و رنگدانه و البته مقدار کمی موم به وجود میان. این مدادرنگی ها نسبت به مدادرنگی های مومی سخت تر هستند و مغز محکم تر و خشک تری دارند ولی خوب روی کاغذ میشینن و برای دانش آموزان گزینه مناسبی هستند. مخصوصا اینکه امکان شکستن نوک این مدادرنگی ها کمتره و زیاد نیاز به تراشیدن ندارن.
باید بدونین که پاک کردن این مدادرنگی ها از روی کاغذ نسبت به مدادرنگی های مومی سخت تره و رد بیشتری از خودشون به جا میذارن. قیمت بالاتری نسبت به مدادرنگی های مومی دارن و طیف رنگیشون هم محدودتر هست.
مدادرنگی پاستلی:
مدادرنگی های پاستلی در واقع همون مدادشمعی ها هستند که یک پوشش چوبی به دور خودشون دارن تا استفاده ازشون راحت تر بشه، کثیف نشن و شکنندگیشون کمتر بشه. این مدادرنگی ها به دو دسته گچی و روغنی تقسیم میشن که مدادرنگی های گچی خیلی پرکاربردتر و شناخته شده تر هستند و اثر مات و مخملی از خودشون به جا میذارن. میتونیم مدادهای معروف کنته رو جزو این گروه از مدادرنگی ها بدونیم.
مدادرنگی محلول در آب:
مدادرنگی های آبرنگی به دو صورت خشک و خیس قابل استفاده هستند که مدل خشک این مدادرنگی مثل مدادرنگی های مومی و روغنی قابل استفاده هست و مدل خیس این مدادرنگی به صورت محلول در آب هست. به این صورت که مقداری از مغز مدادرنگی رو با آب ترکیب میکنیم و با یک قلمو روی کاغذمون استفاده میکنیم. مدادرنگی های آبرنگی اثری شبیه به آبرنگ دارند و مثل مدادرنگی های دیگه درخشان و براق نیستند. برای پاک کردن اونها هم از آب استفاده میشه. این مدادرنگی ها برای رنگ آمیزی زمینه ی کار بسیار پرکاربرد هستند.
باید بدونید که مغز انواع این مدادرنگی ها به دو گروه نرم و سخت تقسیم میشن که هرکدوم کاربرد خاص خودش رو داره.
مدادرنگی های نرم رد پررنگ تر و واضح تری از خودشون به جا میذارن و خطوط پهن تری ایجاد میکنن و برای سایه ها و رنگ های تیره بسیار پرکاربرد هستند. سرعت نقاشی با این مدادرنگی ها بیشتره و برای سطوح بزرگ هم گزینه بسیار مناسبی هستند.
مدادرنگی های سخت کم رنگ تر هستند و مغز سخت تری دارن و رد کمتری از خودشون به جا میذارن و برای ایجاد سایه روشن گزینه بسیار مناسبی هستند. برای کارهای ظریف و جزییات هم میشه از این نوع مدادرنگی ها استفاده کرد.
اگه میخوای دانش رنگشناسیتو قوی و تخصصی کنی بهت پیشنهاد میدم تو کلاس «رنگشناسی» شرکت کن🤌🏻😍